Ya Resulallah!..biliyorum bu mektubumlada seni çok üzeceğim..Ama ben biliyorum ki bana kızmayacağını. Senin o şefkatli elinin her an başımızın üstünde olduğunu. Senin o nurlu mübarek ayaklarına dikenler batıranlara bile şefkatinle yaklaştığını. Seni Taifte taşlayanlara bile merhametinle yaklaştığını biliyorum.
Ya Habibim!..genç bir delikanlı yanıma geldi ve dediki…
Hocam ben evlenmek istediğim hanım kızla anlaştım fakat şimdi bana senin maddi durumun yok deyip beni hor görüyor. Evimi beğenmediğini söylüyor!...seni beğeniyorum, dinin ve imanından şüphem yok diyor fakat senin maddi durumun yok diyor,onun için bu iş olmaz diyor.
Ya Resulallah Hz. Hatice seninle evlenince senin maddi durumun yok dememişti. Aişe anamız bunu dememişti.Çünkü sende huzurlu bir maneviyat görmüştü. Sendeki maneviyatı gördükten sonra maddiyat Hatice Validemizin aklına gelirmiydi. Ya Resulalah!..Şimdi bir genç evlenmek için artık maneviyatını bir kenara atıyor. Maddiyata dönüştürülmüş burada her şey. Maneviyat kalmamış Ya Habiballah!..
Ya Resulallah!.. Hz. Süleym Sad’ın hayatını hiçmi okumadılar şimdiki insanlar. Yada okuyupda hiçmi bir anlam çıkarmadılar. Onun zenci ve fakir olmasından dolayı kimsenin ona kızını vermek istemediğini…O çiçeği burnunda daha damat olamadan şehid olan Sad’ı hiçmi okumadılar.
Ey Nebiler Nebisi Sultanım!..Süleym Sad o müberek huzuruna geldi ve Ey Allah’ın Rasulü!..yüzümün çirkinlği benim cennete girmeme manimidir deyince. Sizde ey Sad Allah’a ve Resulüne itaat eden herkes cennete girer dediniz. Oda peki Ey Allah’ın Habibi!.. ben sekiz ay önce Allah dinine girdim ve bu güne kadar evlenmek için müracat ettiğim herkes beni kapısında geri çevirdi.. Sizde ona
Ey Sad!.. müracat ettiklerinin arasında Amir bin Veheb varmıydı? Dediniz. Oda yoktu Ey Allah’ın Resulü diye cevap verdi..ve Sen onu Amir’e gönderdin ama Amir ona inanmayıp onu geri çevirdi.. Sad geri dönünce gözlerine yaşlar dolmuştu. Bir kez daha zenci olması ve fakir olması yüzüne vurulmuş. O esnada Amir’in kızıda kapının arkasında konuşulanları dinliyordu ve zenci genci görmüştü. Reyhanlar misali güzel kızın imanı fokurduyordu zenci genci o halde görünce. Ve babasının karşısına dikildi; ey benim babam dedi;.. sen ne yapıyorsun onu sana kim göndermişti…Allah Resul’ünü redetmek ne demek biliyormusun!..sonra bu alemde tutunacak dalın kalmaz ve senin yüzüne bakan olmaz!.. derhal git ve Resulallah’tan özür dile dedi.
Ya Resulallah!.. O reyhanlar misali güzel kız sırf senin rızan için o zenci genç ile evlenmeyi kabul etti. Fakat Ya Resulallah!..şimdi bunu yapanlar yok,senin rızan için evlenenler azalmış. Artık evlilikte ilk olarak maddiyat öne atılıyor. Bana gelen o genç ne diyordu biliyormusun Ey Allah’ın Resulü!..benim evlenmek için seçtiğim kız bana diyorki bu akşam sizin evi rüyamda gördüm içinde hiçbir koltuk yoktu, halınız bile yoktu diyor!..Ey Nebiler Nebisi Resulüm (s.a.v ) senin zamanında koltuk varmıydı. Ya Resulallah gençlerimizi bu nefis hilelerinin peşine sürükleyen nedir. Onları bu şekilde tuzağa koyan nedir. Saadet ve mutluluğu koltukta arıyorlar halıda arıyorlar. Eğer saadet maddiyatta olsaydı, Firavunun sarayında, Nemrud’un sarayında ve Kisra saraylarında yaşayanlar mutlu olurdu. En büyük düşmanımız cehalettir cahide, minicik elimiz tanık,gerek varmı şahide misali!.. Bizler hiç mi sahabelerin hayatını okumadık. Halifelerin ve evliyaların hayatını okumadık. Yada okudukta bir mana çıkaramadık mı onların hayatlarından.

Ya Resulallah o reyhanlar misali Amirin kızı Sad ile evlenmeyi kabul edince Sad’ın bir yuvası varmıydı. Ey Habibim!..Sad’a düğün için git evini hazırla dediğinde Sad’ın gözlerinden iplik iplik yaşlar akmaya başlamıştı ve Ya Resulallah Allah beni size feda etsin, yuvasız kuşun yuvasını sizden başka kim yapabilir ki!..demişti. Ve o zaman sizde Sad’ı Hz. Ali’ye,Hz.Osman’a ve Abdurrahman bin Avf’tan ikiyüzer altın alması için gönderdiniz. Sad ihityacından fazlasıyla almıştı fakat lazım olan eşyaları almaktayken çarşıdan bir nida yükseliyordu. Allah’ın ve Allah Resulünün dinini yok etmek için düşman yola çıkmış, eli ayağı düzgün kuvvetli gençler aranıyor. Şimdi Sad iki tercih arasında kalmıştı. Biri evde taze gelindi öbürü ise Allah yolunda cihad etmekti.
Ve Sad tam bir sahabe gibi hareket etti,cihada katılmaya karar verdi. Kendine bir at,ok ve mızrak alıp cenge katılmaya gitti Sad..Fakat Sad cenkte yaralanmıştı. Nebiler nebisi Sad’ın başını o mübarek kucağına aldı ve mübarek eliyle yüzündeki tozları sildi..Sad O Nebiler Nebisinin kucağında şehid oldu.. Resulallah Sad’ın yüzüne bakarken ağlıyordu fakat bir anlık gülümsedi ve yüzünü çevirdi. Sahabelerden bunu gören Ebu Lübabe r.a sordu.
Ya Resulallah siz niye ağlarken güldünüz diye sordu..
Resulallah! Ben Sad’ın evlenmek için kimin kapısına gidince geri çevrilmesini hatırladım,onun ben kimin kapısına gittiysem geri çevrildim dediği günü hatırladım. Gülüp yüzümü çevirmem ise!
Sad’ı cennet hurileriyle görünce önce sevindim sonrada utandım ve yüzümü çevirdim dedi.. Ya Habibi Zişan!..gelgörki artık yalnız genç kızlarımız hatalı davranmıyorlar. Genç delikanlılarımızında hataları var. Evleninceye kadar namaz kılmazlar. Evleninceye kadar daha genciz, biraz daha yaşımız geçsin kılarız diyorlar. Evlenincede senin rızan için namaz kılmaya başlamıyorlar. Kızın kendisi yada anne babası namaz kılmasını istediği için kılmaya başlıyor. Vallahi senin rızan burada kalmıyor
Ey Yüceler Yücesi Rabbim!..Senin Rızanın olmadığı bir işi ben neyleyeyim… Hz. Nuh bir gün gelecek insanların yaşı elli altmış civarı olacak ve insanlar bu kısa ömürleri için saraylar yapacaklar. Vallahi benim ömrüm o kadar kısa olsaydı ben kendime yalnız bir çadır kurardım derdi.
Ya Resulallah! Yüce Yaratanın, Sad ‘ı hurilerle evlendirdiğini gördükten sonra Amir’e haber gönderdin,gidin ona söyleyin Allah Sad’ı senin kızından daha hayırlısıyla evlendirdi. Diye haber göndermiştin. Ey Nebiler Sultanı Efendim!
Bir keresinde “ Kızım Fatıma, sen Ali’ye hizmetkar ol ki, Ali’de sana köle olsun!..”demiştin. İşte bizlerde bunları uygularsak hayatımızda hiçbir sorun kalmaz ama
Şimdi genç kızlarımızda delikanlılarımızda kendi nefislerinin peşinden ateşe atlıyorlar. Ve bunun farkında bile değiller. Ey Nebiler Nebisi Efendim!..biz artık rızkımızdanda korkuyoruz..ve bunun için artık çocuk bile yapmıyoruz..çünkü bizler artık rızkıımızdan Allah’tan geldiğini unutmuşuz!…Ya Resulullah yedi sekiz yoldır evli olan insanlara niye hala çocuk yapmadınız diye sorulduğunda. Cevap olarak şunu diyorlar.
O çocuğa nasıl bakacağız diyorlar. Çocuğun rızkının ondan önce yüce yaratan tarafından gönderildiğini bilmiyorlar sanki, biliyorlar ama Allah’tan ümit kesen bir topluma dönüştüğümüzü bu tür olaylar sayesinde hatırlıyoruz.
Habibim!..uzat elini ve bizi bu halden kurtar. Bizki her şeyi maddiyata çevirmiş bir halk olmuşuz. Bizki senin maneviyatını yok etmişiz. Bizki artık kötü huyları kendimize adet edinmişiz. Senin yoluna zıt düşen huylarla yatıp kalkıyoruz. Bizki bütün işlerimizde senin rızanı çıkarmışız.
Ey Nebiler Nebisi Habibim! Seni çok üzüyorum, uzat o şefkatli elini kurtar bizi bu halden. Bu buhrandan. Bu kör kuyudan. Senin nurun hürmetine Yusuf’un kuyudan kurtuluşu gibi. Bize şefkatinle bak. O yüceler yücesi sevgiline aç ellerini. Bizi bağışlaması için bize şefaatçı ol. Ey Nebiler Nebisi Sultanım!...s.a.v.
GEL KURTAR BİZİ YA RESULALLAH
GEL KURTAR BİZİ YA HABİBALLAH





 
Not: Alıntıdır